Eerste plaatsing Breadman geslaagd
Plaatsing broodpop op locatie om 08:34 * Neerleggen broodpop om 11:00 * Verwijdering broodpop om 16: 39 * Temperatuur: tussen -1 tot 1 graad C * Windkracht 3 uit het westen * Aantal gesprekken op straat: drie * Politiecontrôle: 1 (zwijgende goedkeuring)
Eerste stelling:
stadsvogels hebben brood nodig om te overleven
Breadman 1 met de rug naar het water
Wat gebeurde:
Drie eendenechtparen cirkelden uren om de broodpop, toen hij lag. Meeuwen hielden de wacht op hoge straatlantarens. Buurthonden blaften naar Breadman. ‘Als ik hem loslaat, verscheurt hij je pop,’ waarschuwde een vrouw. De hond was klein, gezet en bang. Breadman stond op zijn plek. Na een tijd praten, was ook hij stil en snuffelde aan de fietskar, mijn broekspijp. De vrouw vertelde over haar leven, hoe alleen, en over de man die alle supermarkten affietste tegen sluitingstijd om oud brood op te halen. ‘De broodman,’ zei ik. Ook ik zie hem, vrijwel elke keer als ik Echtenstein aan het werk ben. Tegen vier uur. De duiven vliegen cirkels voor aanvang, een teken dat hij komt. Ook de twee andere vrouwen getuigen van de broodman. ‘Een hindoestaan,’ zeggen ze. Donker. ‘Afgelopen zomer voerde hij zwanen. Zij waren zo aan hem gewend dat hij tussen hen kon zitten. Zij aten uit zijn hand.’ Over de broodman zal ik meer vertellen, een onderdeel van het eco sprookje was hij al aan het worden. Als hem om dezelfde persoon gaat tenminste.
Zo ontstaan verhalen, zoals deze vrouwen vertellen over de ‘broodman’ en thuis / aan vrienden (hopelijk) over Breadman, de broodpop. Slechte verhalen zijn er ook, over de kinderen die een ziek zwanenjong met stenen vanaf de brug dodelijk verwondden. Is het goed om dit verhaal door te geven? Is het juist? Is het toeval dat dit in Venserpolder plaatsvindt? Of gebeurt dit overal?
In het ecosprookje, mijn nieuwe Hans & Grietje, staan de nieuwe ‘personages’ te trappelen om tot leven te komen of een deel van een bestaand persoon door te geven. Gebeurtenissen die echt hebben plaatsgevonden en zijn gezien, vragen om stilering, overdrijving, fine tuning. Het koekenmannetje uit het verhaal vroeg daar niet om. De oude vrouw die hem bakte verlangde naar een kind, en geloofde zo sterk in de mogelijkheid om dit zelf voor elkaar te bakken, dat de broodpop of koekenman in haar verbeelding live uit de oven sprong.