categorie The Breadman Project

breadman expositie

6 juni 15:00 uur: officiële opening
Locatie: Meerkerkdreef 33 Amsterdam Zuidoost

expositie van 6 juni – 2 juli 2009

Het Breadman Project onderzocht de driehoeksrelatie tussen brood, vogels en mensen in de winter van 2009. De broodpop vormde week in week uit een levensgroot vraagteken in het stedelijk landschap. Tussen angst en trek balancerend, trokken de vogels een andere conclusie dan voorzien.
Op een paradijselijke plek tussen duizend schooltuintjes de Breadman installatie: video & fotografische documentatie, landschapsfotografie, oorkonde collages van de zes Bijlmerbuurten waar Breadman was. Een nieuw ecosprookje ’Hoop & Witje’ gebaseerd op Hans & Grietje en de reacties van passanten op Breadman met beeldplaten op leisteen en kleine assemblages.
De presentatie vormt ook de zwanenzang van de zes broodpoppen, waarvan de restanten op hun mooist te zien zijn: zorgvuldig bewaard en tot fluweelgroene schimmellichamen gemummificeerd.

Opening 6 juni 15:00 uur: lezing door Kees Moeliker, auteur van de bundel ’De Eendenman’, conservator Natuurhistorisch Museum Rotterdam, plus presentatie Breadman Bible.

Openingstijden 5 juni – 2 juli, wo/do/vr van 10:30 tot 15:30 uur,
za 6, 13, 20 juni van 12:00 – 17:00 uur.

Maker aanwezig vrijdag 12, 19, 26 juni & zaterdag 6, 13, 20 juni.

Locatie Klaslokaal Schooltuin Gaasperdam,
Meerkerkdreef 33, Amsterdam Zuidoost (tel 020 – 697 80 04).

Route Openbaar vervoer vanaf Amsterdam CS: metro 53 richting Gaasperplas tot eindhalte. Metro uitlopen, rechts af. Fietspad volgen (richting Reigersbos). Na 10 minuten lopen ligt de tuin aan de rechterkant vlak na het viaduct. Auto: parkeren in parkeergarage Leerdamhof. Via fietspad, onder het viaduct door, rechts.

Activiteiten
13 juni 12:00 uur:
Breadman Bijlmer fietstocht o.l.v. fotograaf Hans Mooren, start met
brunch in atelier Echtenstein 119 b.
Opgeven tot 12 juni: [email protected].

20 juni 15:00 uur:
Live voorlezen uit Breadman Bible.

Breadman Zes: een broodridder, losse leden, genten in verwarring.

Start plaatsing: 09:00 uur, eerste verplaatsing om 10:00, tweede verplaatsing om 10:30, derde verplaatsing 11:30, vierde en laatste verplaatsing om 12:10. Weghalen Breadman om 15:00

Temperatuur: 5 graden

Wind: westenwindkracht 3

Aantal gesprekken: 3

Tribal look or breadly knight

Tegen beter weten in toch een 3 D versie gemaakt. Bewees Breadman Vijf is zijn glorieze platheid het pikgemak te bevorderen, de roep van kippengaas en beeldbouwdrang kon ik niet onderdrukken.

Vrijdag ervoor locatie onderzoek, in wijk Geerdinkhof en rond Bijlmerweide, bezoek aan vogelopvang De Toevlucht. ‘Zal ik Breadman aan het water leggen?’ vroeg ik de beheerder. Zijn eerste reactie toen ik mij voorstelde was dat bewoners in andere wijken al bezorgd hadden geinformeerd naar mijn acties. Een goed teken dat mensen praten. Precies de bedoeling. Nee, ik haalde de broodpop aan het einde van de weg. Na week in week uit tussen plastic zakken en in de vogel- en hondenstront te hebben gestaan, begreep ik de ‘fuss’ niet echt. Maar nogmaals, goed dat Breadman wordt opgemerkt.

De pop zelf, een mooi exemplaar vond ook compaan Saskia. We gingen minder vroeg dan anders op pad, hebben zonsopgang als opstatijd ingelast, in plaats van start transport. De vermoeidheid heeft inmiddels hele gaten in mijn immuunsysteem geslagen. Het is een mooi maar fysiek zwaar project, ik kan er niet meer omheen.

De plaatsingsplek werd de start van de ganzenwei bij de brug op de grens van Geerdink – en Kantershof. Het jeukt er van de ganzen. Vreemde metalen objecten in het water. ‘Kunst,’ zeiden S. en ik in koor.

De ganzen laveerden tussen nieuwsgierigheid en achterdocht, lieten tijdens het voeren [lokken] afwisselend hun tong en scherpe tandjes in hun bek zien. Maar aten uiteindelijk uit de hand. Breadman zelf heeft op plek 1 onaangeroerd gelegen. Een broodvrouw kwam voorbij en het routineuze brood uit fietstassen trekken en met doorlopende plukbewegingen het brood links en rechts het veld opgooien, trok ‘mijn’ ganzen. Er kwam werkelijk geen eind aan. Geen uitdrukking op het gezicht, geen contact met ons. Nauwelijks contact met de ganzen. In no time stond het fietspad vol. Pikken in elkaars nekken, zijen, aan vleugels trekken. Sommige dieren zijn erg agressief. Erg om toe te geven maar het is adembenemend mooi omdat ze het menselijk beeld van aaibaar, zacht veren, snoezige waggelgang [kortom het beeld is wat we willen zien] aan gruzels gooien. Of zijn de meeste mensen bang van ganzen?

Broodburlesque dans met gent

A nose like Bert [van Ernie] and a iron shark drowning

Rond twaalf besluit om te verkassen naar oorspronkelijk bedoelde locatie, dichtbij ganzenbroedeiland. Een rustige plek, waar ik vrijdag stuitte op een ganzengroep van hebikjoudaar. Er was bezoek aangekondigd uit ‘de stad’ en een vriendin van Saskia zou met moeder [wonend in Bijlmer] komen kijken. Fijn vooruitzicht, belofte van gesprekken en nieuwe inzichten.

Opwarmen in atelier bleek niet mogelijk omdat ik sleutels had verloren. Bleken gansdank bij oude plek te lichten, gansdank again! Vermoeidheid, zeg ik dan weer. De bovenkamer begint definitief data te droppen [om ruimte te maken voor andere zaken natuurlijk].

Bij broedeiland vier ganzen, later vijf. Mannen, genten dus. Op het eiland de vrouwtjes, in een bredekont lighouding, roerloos. Lijkt me deadly, eerlijk gezegd. Om kort te gaan, lokpogingen met brood in hand, brood in water richting genten, stuitte steeds op een voor ons onzichtbare grens in het water. Tot daar en niet verder, de kerels waren duidelijk op wacht. Ze verloren ons geen seconden uit het oog en hadden blijkbaar niet genoeg trek om de grens te doorbreken.

Genten op wacht in achtergrond

Dat de honden Breadman eten, hebben we gemerkt. De losse benen waren te groot om even fluks weg te slepen zonder teruggefloten te worden door de baas; de losse ‘kloot’ daarentegen is in no time door een [prachtige] witte lab[rador] naar binnen gewerkt. Vreselijk om te zeggen maar ik was er blij mee.

Conclusie van de dag was toch weer dat Breadman met enigszins menselijke trekken de vogels afschrikt [de honden duidelijk niet]. Als de mens van brood was, zouden vogels hem niet eten. Honden wel.

We naderen nu het einde van de onderzoeksfase. Komend weekend bak ik broden. Deze zullen gekruimeld worden en als sporen en menselijke crime scene silhouetten op verschillende plaatsen worden uitgezet. Met een profi geluidsrecorder zullen we [we want ik word weer geassisteerd door Saskia] geluid opnemen. Het is er wat bij ingeschoten en ook in de manier waarop het vogelgeluid aanzwelt, meerstemmigheid wordt, afneemt en losbarst [zoals bij de ganzen] is een studie waard.

Verder goed nieuws: het essay en ecosprookje schrijven is gisteren officieel gestart. Aantekeningen zijn eindelijk geordend en het Japanse schrift ligt nu als documentatie object in de kast. Vanaf nu is de laptop voor het verwerken van dit deel het belangrijkste instrument. Ook ga ik een nieuwe samenwerking aan met een interessante grafisch vormgever buiten Zero, maar wonend en werkend in de Bijlmer. Morgen spreek ik de PR dame over de openings’stunt’. De openingsdatum is bekend [6 juni]. Er zijn goede mensen benaderd voor de lezingen. Maar… mijn handen jeuken om te gaan tekenen en foto’s te selecteren, met videomateriaal te gaan rommelen. Volgende week kunnen wellicht de eerste schetsen van de collages op dit blog verschijnen, wie weet.

Stelling twee: mensen hebben meer rechten dan dieren op een leven dat bij hun natuur past.

Komt dit uit de lucht vallen? Ik raakte met de beheerder van De Toevlucht in gesprek over de impact van de grootschalige verbouwing van de Bijlmer, de aanleg van het station en Bijlmerpark. Hele vogelsoorten zijn verdwenen. Het laatste woord is er nog niet over gezegd.

Zondag zoek ik de grenzen op van Gein en als de tijd het toelaat de randen van Bullewijk.

Breadman vijfde plaatsing: een dag van digi ellende en taai doorgaan

Bird's eye point of view of was het god's eye?

Start plaatsing: 09:35

Breadman opgehaald: 15:30

temperatuur gemidd. 6 graden

windkracht W 4

aantal gesprekken: 5

soep eten zelf gecancelled (wel een aanmelding) wegens moeheid

Een trekpop dit keer. Losse ledematen, met touw losjes aan elkaar genaaid. Een plank als steun, de kar (weer) een zware vracht om te trekken. Qua beeld door de mogelijkheid tot spreiding van de leden sterk. Makkelijker te behappen voor de vogels.

Het ‘eind’beeld wat ik aantrof na mijn terugkeer:

Where's his head?

Eerdere beelden… ai. Na bijna vier uur in onverwachte zon (toch was het ijskoud aan het water) honderden foto’s te hebben geschoten, doodmoe maar blij naar atelier gefietst om even bij te komen. Daar het onduidelijke plan opgevat om wat beelden te selecteren en vast wat weg te gooien. Je raadt het al, alles weg. Het muntje viel te laat. Ik heb mijn tenen leeggejankt van frustratie. Stom. ‘Dat overkomt je nooit meer,’ zei J die aan mijn huilwallen zag dat het niet zo goed ging als anders. En ook E. die me belde, zei hetzelfde. Het helpt. Steun, een luisterend oor van collega kunstenmakers. Ik kon weer door. Ben teruggegaan. Natuurlijk. Heb de pop eerder weggehaald dan anders. Dat dan weer wel.

Maar ja, wat gebeurde er eerder? Na zorgvuldiger onderzoeken van de plek (wat neerkwam op aantal keer heen en weer slepen van de broodpop) koos ik (weer) positie aan het water. Daar zijn vogels meer gewend gevoerd te worden. Een man liep met plastic zak naar oever en begon met mooie gebaren te strooien. Helaas zijn deze beelden voor het nageslacht verloren gegaan. De man heb ik gesproken, en hij heeft door zijn vriendelijke sierlijkheid een plekje in het ecosprookje verdiend. Bovendien was duidelijk dat ‘zijn’ plek De Voerplek was achter Mijehof. Inderdaad, zodra ik Breadman Five neerlegde, stoven meerkoeten, eenden, meeuwen en zelfs zwanen op hem af. Gulzig, bijna weerzinwekkend getrek aan de broodman begon. Bij vlagen. Eet impulsen of eerlijke honger? Wie zal het zeggen. Door de taaiheid en ongebruikelijke structuur van het brood, moesten de dieren regelmatig bijkomen.

Of is het interesseverlies omdat het voer niet de hapklare brok is die zij kennen? Met plastic zak en al…

Enfin, je moet het met mijn ooggetuigenis doen, zonder tastbaar bewijs.

De eindbeelden bewijzen dat honderden snavelpik acties van drie uur lang niet genoeg zijn om Breadman tot ‘op de laatste kruimel’ op te eten. Hij is en blijft groot en machtig al zou hij nog een stuk groter mogen zijn zodat het beeld beter werkt in het landschap. Nu valt hij vaak weg. Maar goed, omdat ik niet van mijn bouwplan wil afwijken en hem op menselijke maat wil houden, zal een klein broodmannetje niet in the picture komen. De kleine broodpoppetjes die ik extra bak (zie foto boven) en als ‘knuffel’ of ‘baby’ bij Breadman neerleg, worden helemaal niet gegeten (!). A good thing of?

Mijn onderzoekswens (een totale vernietiging van de broodpop uitlokken in een dag) is veranderd. Doordat de broodpoppen gaan schimmelen, leven zij voort, geschonden en wel, als bewijsstukken van de aanval door de vogels.

Breadman blijft manshoog of beter gezegd mansplat (bescheiden formaat anders is hij onvervoerbaar) en daarmee uit.

Breadman Twee: een schimmelziel in het zonnetje

Vierde plaatsing Breadman: de liggende man…

Start plaatsing: 08:13/16:30 Breadman op vlot in water aan oever achtergelaten
Westenwindkracht 3
Temperatuur 10 graden
Kompas: Noord 40
aantal gesprekken: 3
soepeters: 3

De man vroeg wat ik aan het doen was. Of er een man lag, aan de overkant van de vijver. Ik vertelde niet wat ik deed maar dat er een beeld lag. ‘Een mooi beeld,’ zei de man. Een magere man, jong, onduidelijk of hij een bewoner, bezoeker of scharrelaar was. Ik was aan het werk op het binnenterrein van flat Hakfort, een mooiere plek dan je zou verwachten. Een semi panoptische constructie; weten dat achter de honderden flatramen mensen mij bezig kunnen zien. En ik hen niet.

De man zei het nog een keer toen hij wegliep: ‘Wat een mooi beeld’.

Is het beeld mooi omdat het eerst een man leek?

Is het een mooi beeld, omdat het een geslaagde verwijzing is naar de menselijke vorm?

Dit keer nam ik deel van mijn eigen lichaam als mal, kippengaas rondom mijn armen en polsen gewikkeld (met trui ertussen!) en voor het hoofd weer het glazen hoofdje gebruikt dat ook voor Breadman Nul model stond. De rug was een improotje, en de binnenkant vulde ik dit keer op met vuilniszak en vilt. Om het ding wat body te geven.

Het blijft een lastige contructie, de pop moet iets menselijks hebben en toch de vogels niet teveel afschrikken, vervoerbaar zijn op de kleine kar.

Het was een lange dag, met drie enthousiaste soepeters als bekroning. Maar de vogels, nee, zij durven de broodman niet of nauwelijks aan te vallen.

Ik ga vrijdag weer aan de slag, in mijn atelier, met het ontwerpen van Breadman nummer vijf. Ik zou als nieuwe stelling bijna het motto van het Breadman Project zelf in de strijd willen werpen: Als de mens van brood was, zouden de vogels hem dan eten. Ik vrees dat het antwoord ‘nee’ zou zijn.

Wat de observaties mij tot nu toe hebben geleerd is dat de stadsvogel een hapklaar brokje ‘wil’. Hij is zodanig gewend aan een vaste manier van gevoederd worden, dat Breadman zichzelf in kruimels moet aanbieden, wil hij gegeten worden.

De hamvraag is natuurlijk nu of ik al toegeef aan deze voorlopige conclusie of volhard in mijn poging een pop te maken die menselijke trekken heeft en toch verteerbaar is…

Volgende locatie is Mijenhof, tussen de laatste huizenblokken. Wie precies wil weten waar het is, bel even op de plaatsingsdag zelf waar ik met Breadman aanwezig zal zijn vanaf een uurtje of acht.. 06 – 3613 5774. Of kom tegen zessen naar Echtenstein 119 b voor een kop soep, brood en een drankje om te horen hoe het is gegaan. Zoals afgelopen zondag bleek, is het een inspirerend en ontspannend samenzijn.

Breadman four face down

The girls of Hakfort checking out Breadman Four

Derde plaatsing Breadman: harde dobber of drijvende dis?

shady first contact with breadman three a breadman to be

Plaatsing om: 08:18
Te water lating: 11:00
Aan oever vastgelopen: 12:18
Uit water gevist: 16:50
Temperatuur: 4 graden
Westenwind, windkracht: 4/5
Zuidwesten 240 graden (nb de richting van de camera gericht op Breadman)
Aantal straatgesprekken: 2
Aantal passanten: tientallen, 90 % met hond(en)

‘Vandaag eten ze niet,’ zei de man. Hij was het laatste woningenblok aan de Leerdamhof uitgelopen met zijn hond. Blind. Een misfok, vertelde de man. De hond hield zijn hoofd tijdens ons spreken naar zijn baas opgericht. Mijn projectie zei hondentrouw. Een ander zou zeggen: conditionering. De hond ziet niets meer, hoort des te beter. Ruikt.

Ja, het was zinloos voeren. Dat vond ik ook. Mijn lokaas, dit keer ook zelfgebakken en niet het consumentenbrood van super of bakker, leverde treuzelende toenaderingen op, gevolgd door doelloos gepik in het water. Dat bestaat dus ook. Zo leek het aanvankelijk. Na een tijd, een uur, twee, drie kwamen ze toch steeds dichterbij, de eenden. Woerden vooral. Ik heb de hele dag slechts een vrouwtje waargenomen. De meeuwen komen meestal pas als de eenden zich aan het eten hebben overgegeven. Ook vandaag. Ik wil er geen wet van maken maar ik zie het telkens gebeuren. De meeuwen lijken op de verwende en angstige Romeinse keizers die een personeelslid de spijzen lieten voorproeven. De vergelijking gaat wat mank, het idee mag duidelijk zijn.

De rotzakken, zou ik haast zeggen. Al is hun vliegkunst overweldigend. Na enige cirkels boven het watervlak te hebben getrokken, duiken ze het brood in een keer, flats, uit het water. Over multitasking gesproken; sommigen weten in de lucht het brood naar binnen te werken. Je moet er snel bij zijn in de natuur. Ofschoon ik het geduld van de duiven ben gaan bewonderen. Maar hierover een andere keer, want vandaag geen duif te zien.

Terug naar de man, die van de hond. Hij voert, ja, vrijwel dagelijks.Dat was het enige verbale ei dat hij aan mij kwijt leek te willen. En ik voelde me niet geroepen meer over het project te vertellen. Ik leek voor hem een voorbijganger met wat brood te zijn. Iemand als hij. Met witbrood van de Aldi. ‘Van de Aldi,’ zei hij. Van dat makkelijke brood. Hij kocht het omdat de vogels het graag lusten. Niet de eerste keer dat ik deze info hoorde. Ik wil geen reclame maken maar ook mij is het opgevallen dat Lidl en Aldi favoriet bij de vogels zijn. Alsof ze weten dat dit brood de mensen weinig centen heeft kunnen kosten. In tegenstelling tot mijn met de hand gebakken, met moeite via een sponsor verkregen bloem en van bloed, zweet en tranen doordrenkte broodpop.

Of Breadman nu staat, ligt of op handen en voeten kruipt, hij blijft moeilijk te verteren kost voor de verstedelijkte luchtwezens.

Het blijven zware dagen, die zondagen in de kou. Mooi ook, dat verwrongen wachten. Ergens hopen dat Breadman nummer zoveel wordt opgegeten, vernietigd, lekgeprikt, uiteengereten. Aan de andere kant blij zijn dat hij er nog is, zodat ik hem mee kan nemen. Naar ‘huis’, naar de droogkast, en dan de zware plastic puinzak in, de kast met gaffertape dichtgeplakt.

Tegen de muizen.

Ze zijn nu met zijn vieren, de broodlijken, van plaatsing nul tot en met drie. Vier totaal verschillende gedaantes, vormen, geschiedenissen. Ik ga donderdag weer kijken welke vorm de broodpop de komende zondag, voor plaatsing vier gaat aannemen.

Tweede plaatsing een driesprong

temp: 1
wind zw windkracht 3
politiecontrole: 2 (groet)
aantal gesprekken: 4
plaatsing 08:10, neerleggen om 09:05, eerste keer verplaatsen om 11:00 tweede verplaatsing naar vijver voor Gooioord: 12:10 achtergelaten om 13:35 opgehaald om 16:35
waargenomen vogelsoorten: meeuw, eend, duif, gans, meerkoet
aantal keer waargenomen hondenbesnuffeling: 1
aantal passanten: meer dan vorige week, Keppelweg ligt tussen aantal kerken, groep Nordic Walkers, fietsers, hondenbezitters…

Er lijkt geen tekort aan voedsel waar Breadman komt. Gulzigheid deed de ganzen geconditioneerde grove grijpbewegingen maken, meer willen hebben dan de ander, meer kunnen pakken dan de ander. Na de eerste gretige aanval zakte de belangstelling weg. Er was verder geen broodstrooiende concurrent in de buurt, wel wat honden in de achtergrond, zorgen voor onrust. Na achterlating en terugkomen, waren het zoals de vorige keer ook, de duiven die in het broodlijf van Breadman hadden gepikt, en met de korst van zijn chubby lichaam verwijderd zag hij er erbarmelijk uit. De armen op het lichaam gevouwen (handig dat kippengaas) wikkelde ik hem weer in het grijze vilten kleed. Trapte terug in stromende regen op fiets met kar en vracht naar atelier. Geen soepeters dit keer, vriendin A. was gezakkenrold in de stad sms te zij mij. Haar levensstandaard is laag, afhankelijk van voedselbank, drie kinderen. Brood bakken voor vogels die zakken vol te vreten krijgen; het blijft een vreemd project vol elementen die op het eerste oog niet te rijmen zijn.

Bloem!

Met Leo naar Bakkerij Jongejans, onze sponsor. Tja, daar zie je het echte werk. De gistgeur is mij inmiddels meer dan bekend. Inmiddels laat ik het deeg langer rijzen, al rees dit voornemen de afgelopen week letterlijk de bewaarbak uit. ‘Het lijkt wel de blob,’ zei collega kunstenaar J. Echt smakelijk oogde het inderdaad niet. In plaats van ‘Amerikaans Patent’ ga ik de komende week met good old tarwebloem aan de gang. Om de elasticiteit van het deeg te vergroten. Recepten volgen snel!

Eerste plaatsing Breadman geslaagd

Plaatsing broodpop op locatie om 08:34 * Neerleggen broodpop om 11:00 * Verwijdering broodpop om 16: 39 * Temperatuur: tussen -1 tot 1 graad C * Windkracht 3 uit het westen * Aantal gesprekken op straat: drie * Politiecontrôle: 1 (zwijgende goedkeuring)

Eerste stelling:
stadsvogels hebben brood nodig om te overleven

Breadman 1 met de rug naar het water

Wat gebeurde:

Drie eendenechtparen cirkelden uren om de broodpop, toen hij lag. Meeuwen hielden de wacht op hoge straatlantarens. Buurthonden blaften naar Breadman. ‘Als ik hem loslaat, verscheurt hij je pop,’ waarschuwde een vrouw. De hond was klein, gezet en bang. Breadman stond op zijn plek. Na een tijd praten, was ook hij stil en snuffelde aan de fietskar, mijn broekspijp. De vrouw vertelde over haar leven, hoe alleen, en over de man die alle supermarkten affietste tegen sluitingstijd om oud brood op te halen. ‘De broodman,’ zei ik. Ook ik zie hem, vrijwel elke keer als ik Echtenstein aan het werk ben. Tegen vier uur. De duiven vliegen cirkels voor aanvang, een teken dat hij komt. Ook de twee andere vrouwen getuigen van de broodman. ‘Een hindoestaan,’ zeggen ze. Donker. ‘Afgelopen zomer voerde hij zwanen. Zij waren zo aan hem gewend dat hij tussen hen kon zitten. Zij aten uit zijn hand.’ Over de broodman zal ik meer vertellen, een onderdeel van het eco sprookje was hij al aan het worden. Als hem om dezelfde persoon gaat tenminste.

Zo ontstaan verhalen, zoals deze vrouwen vertellen over de ‘broodman’ en thuis / aan vrienden (hopelijk) over Breadman, de broodpop. Slechte verhalen zijn er ook, over de kinderen die een ziek zwanenjong met stenen vanaf de brug dodelijk verwondden. Is het goed om dit verhaal door te geven? Is het juist? Is het toeval dat dit in Venserpolder plaatsvindt? Of gebeurt dit overal?

In het ecosprookje, mijn nieuwe Hans & Grietje, staan de nieuwe ‘personages’ te trappelen om tot leven te komen of een deel van een bestaand persoon door te geven. Gebeurtenissen die echt hebben plaatsgevonden en zijn gezien, vragen om stilering, overdrijving, fine tuning. Het koekenmannetje uit het verhaal vroeg daar niet om. De oude vrouw die hem bakte verlangde naar een kind, en geloofde zo sterk in de mogelijkheid om dit zelf voor elkaar te bakken, dat de broodpop of koekenman in haar verbeelding live uit de oven sprong.

plaatsingen breadman

Zondag 8 februari
8:08 zon op: ritueel transport Breadman
Overdag plaatsing op locatie 1, brug Dostojevski singel / George Sand straat
17:41 zon onder: soep en brood in atelier Echtenstein 119b

Zondag 15 februari
7:55 zon op: ritueel transport Breadman Overdag: plaatsing op locatie 2, brug Kneppelweg / Gulden Kruispad 17:54 zon onder: soep en brood in atelier

Zondag 22 februari
7:41 zon op: ritueel transport Overdag: plaatsing op locatie 3, Leerdam hof aan water naast overkapping 18:07 zon onder: soep en brood in atelier

Zondag 1 maart
07:26 zon op: ritueel transport Overdag plaatsing op locatie 4, Hakfort 18:20 zon onder: soep en brood in atelier

Zondag 8 maart
07:10 zon op: ritueel transport Overdag: plaatsing op locatie 5, grasveld tussen Mijehof / Mijndenhof 18:32 zon onder: soep en brood in atelier

Zondag 15 maart
06:54 zon op, ritueel transport Overdag: plaatsing op locatie 6, Geerdinkhof, exacte plek binnenkort bekend 18:45 zon onder: soep en brood in atelier

Zondag 22 maart
06:38 zon op, ritueel transport Overdag: plaatsing op locatie 7, binnenkort bekend 18:57 zon onder: soep en brood in atelier

Zondag 29 maart
07:22 (zomertijd) zon op, ritueel transport Overdag: plaatsing op locatie 8, binnenkort bekend 20:09 zon onder: koffie en dessert in atelier

Zondag 5 april
11:00 Breadman Brunch met discussie, in atalier op uitnodiging en na aanmelding